Para se te vendosni pemën e Krishtlindjeve, lexoni historinë e kësaj tradite
Legjenda e pemës së Krishtlindjes tregon historinë e një fëmije, i cili jetonte në një fshat në afërsi të një pylli të madh. Menjëherë pas drekës, fëmija vendosi të dilte për dru: ai donte të kërkonte një pemë lisi para Krishtlindjes për të respektuar një nga traditat e lashta të fshatit të tij.
Për fat të keq, siç e dini, ditët në dimër janë më të shkurtra dhe orët e dritës zgjasin shumë pak. Edhe pse fëmija e dinte këtë e zuri nata në pyll.
Djali vendosi të mos bënte asgjë por të kërkonte një vend ku të kalonte natën ashtu siç i kishin thënë gjithmonë prindërit e tij. Duke ecur ngadalë nëpër pemë të ndriçuara nga drita e zbehtë të hënës, ai u përpoq të gjente një vend të përshtatshëm për të, por nuk ishte e lehtë: nuk kishte asnjë shpellë apo kasolle; vetëm pemë.
Ndërsa po ecte, filloi të binte borë, duke e bërë edhe më të vështirë kërkimin. Lotët e nxehtë filluan të lagnin fytyrën e tij me mendimin se po humbiste gjithçka: darkën, dhuratat, dashurinë e prindërve të tij…
I lodhur dhe i uritur, ai shkoi pranë një peme të bukur bredhi: ndër të paktat pemë që qëndron e gjelbër pavarësisht dimrit. Duke fshirë lotët, ai shkoi të strehoej pranë trungut të tij aromatik. U mbështoll me pallton e tij dhe ra në gjumë.
Pema e bredhit, që u bë strehë për të, vendosi të ulë degët e saj duke prekur pothuajse në tokë në mënyrë që ta mbajë atë në vetvete dhe ta mbrojë nga dëbora. Në ditën e Krishtlindjeve, fëmija u zgjua nga britmat e fshatarëve që erdhën në pyll për ta kërkuar. Ai vrapoi për t’i takuar dhe i çoi në vendin ku kishte kaluar natën: degët e bredhit ishin ende në tokë dhe fshatarët kuptuan se çfarë kishte ndodhur. Për ta falënderuar pemën e bredhit për gjestin bujar, ata vendosën ta zbukurojnë atë me çfarë kishin: shami, kapele dhe doreza…
Prej asaj dite, sipas legjendës së pemës së Krishtlindjes, bredhi konsiderohet si një nga simbolet e Krishtlindjes dhe për këtë arsye zbukurohet.
Sot është tradicionale të përdoren pemë artificiale si pemë për Krishtlindje: ato nuk kanë erë si ato reale, por është një mënyrë e mirë për të nderuar dhe respektuar shpirtrat e këtyre pyjeve të lashta.
